Dag 12 van Kenab naar Page (AZ)
Door: Nic
21 Mei 2018 | Verenigde Staten, Page
Vertrokken uit Kenab, Parry Lodge na rumoerig nachtje. Een oud houten hotel met houten vloeren en de bovenburen stonden om 05.00 al op.
In de richting van het stadje Page, net over de grens van Arizona gereden. Onderweg zag ik een "dirt road" een zand en gravelweg die in de richting van de Cottonwoods Canyon liep. Het zou "maar"8 mile zijn dus op de gok de weg ingeslagen. Even wat anders dan al dat asfalt...
Bleek een grote gok omdat we gelijk al borden tegenkwamen dat de weg alleen geschikt was voor 4 x 4 voertuigen. Maar kijken hoever we komen in een Ford Mustang convertible met achterwielaandrijving...
Nou dat was best ver, onder het mom "we zien wel" steeds dieper de bush ingereden door een overigens wederom schitterende en imponerende omgeving Wel ernstig veel stof en dus bij de incidentele tegenliggers stevig stofhappen !! Na een uurtje of 1,5 begonnen we toch te twijfelen of er nog wel een eind zou komen aan deze weg "ergens" in de bewoonde wereld. Avontuur is leuk maar...dus toen we een dikke Ford F 150 4x4 tegenkwamen bij de bestuurster en passagier maar even geïnformeerd. Van hen hoorden we dat deze dirt road nog 30 a 40 mijl in Noordelijke richting ging maar verderop voor een 4 x 4 al lastig begaanbaar was. "your car will defenite not make the rocks your meeting in a few miles"
Gedraaid en de hele weg toch maar weer teruggereden. 30 mijl verder en de moeilijkheidsgraad maar niet ge-avontuurt !!
De Mustang zat na afloop zowel van binnen als van buiten dik onder het stof. 's Middags bij het hotel met een borstel eerst vanuit de binnenzijde deuren en kofferbak het ergste maar even weggeveegd...
Toen we de verharde Higway 89 weer te pakken hadden in zuidelijke richting verder gereden. Onderweg kwamen we langs Lake Powell en over /langs de GLEN Canyon stuwdam, tevens de grens van Utah en Arizona.
De auto aan de Arizona kant geparkeerd en terug gelopen over de brug naar het bezoekerscentrum. Omdat het vanaf de buitenkant al een zeer indrukwekkend bouwwerk is besloten om een rondleiding te volgen door de binnenkant van het bouwwerk. Tijdens de 45 minuten durende rondleiding door een gids (een wandelende encyclopedie vwb kennis van de stuw en zijn geschiedenis) een goed beeld gekregen van de bouwfase waarin werkelijk miljoenen kuub's beton zijn gestort en veel bouwvakkers het leven hebben gelaten door ongelukken. Met een lift een paar honderd meter naar beneden gezakt en op de boden van de stuw aangekomen moesten we door een gang van ongeveer 150 meter lang. Deze gang liep dwars door de onderzijde van de stuw. het beton is hier dus meer dan 150 meter dik !! Ook de 8 grote turbines die aangedreven door het water stroom opwekken van binnen gezien. Al met al een geweldig mooie en indrukwekkende ervaring.
En dat alles gebouwd zonder enige hulp van de Nederlanders !!
Daarna door naar ons volgende hotel in Page voor de komende 2 nachten.
In de richting van het stadje Page, net over de grens van Arizona gereden. Onderweg zag ik een "dirt road" een zand en gravelweg die in de richting van de Cottonwoods Canyon liep. Het zou "maar"8 mile zijn dus op de gok de weg ingeslagen. Even wat anders dan al dat asfalt...
Bleek een grote gok omdat we gelijk al borden tegenkwamen dat de weg alleen geschikt was voor 4 x 4 voertuigen. Maar kijken hoever we komen in een Ford Mustang convertible met achterwielaandrijving...
Nou dat was best ver, onder het mom "we zien wel" steeds dieper de bush ingereden door een overigens wederom schitterende en imponerende omgeving Wel ernstig veel stof en dus bij de incidentele tegenliggers stevig stofhappen !! Na een uurtje of 1,5 begonnen we toch te twijfelen of er nog wel een eind zou komen aan deze weg "ergens" in de bewoonde wereld. Avontuur is leuk maar...dus toen we een dikke Ford F 150 4x4 tegenkwamen bij de bestuurster en passagier maar even geïnformeerd. Van hen hoorden we dat deze dirt road nog 30 a 40 mijl in Noordelijke richting ging maar verderop voor een 4 x 4 al lastig begaanbaar was. "your car will defenite not make the rocks your meeting in a few miles"
Gedraaid en de hele weg toch maar weer teruggereden. 30 mijl verder en de moeilijkheidsgraad maar niet ge-avontuurt !!
De Mustang zat na afloop zowel van binnen als van buiten dik onder het stof. 's Middags bij het hotel met een borstel eerst vanuit de binnenzijde deuren en kofferbak het ergste maar even weggeveegd...
Toen we de verharde Higway 89 weer te pakken hadden in zuidelijke richting verder gereden. Onderweg kwamen we langs Lake Powell en over /langs de GLEN Canyon stuwdam, tevens de grens van Utah en Arizona.
De auto aan de Arizona kant geparkeerd en terug gelopen over de brug naar het bezoekerscentrum. Omdat het vanaf de buitenkant al een zeer indrukwekkend bouwwerk is besloten om een rondleiding te volgen door de binnenkant van het bouwwerk. Tijdens de 45 minuten durende rondleiding door een gids (een wandelende encyclopedie vwb kennis van de stuw en zijn geschiedenis) een goed beeld gekregen van de bouwfase waarin werkelijk miljoenen kuub's beton zijn gestort en veel bouwvakkers het leven hebben gelaten door ongelukken. Met een lift een paar honderd meter naar beneden gezakt en op de boden van de stuw aangekomen moesten we door een gang van ongeveer 150 meter lang. Deze gang liep dwars door de onderzijde van de stuw. het beton is hier dus meer dan 150 meter dik !! Ook de 8 grote turbines die aangedreven door het water stroom opwekken van binnen gezien. Al met al een geweldig mooie en indrukwekkende ervaring.
En dat alles gebouwd zonder enige hulp van de Nederlanders !!
Daarna door naar ons volgende hotel in Page voor de komende 2 nachten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
